Tuesday, November 3, 2015

അണഞ്ഞു പോവതിൻ മുൻപേ

ഇനിയും തെളിഞ്ഞു കത്തണമെന്നുണ്ട്
പക്ഷേ ഉള്ളിലെയഗ്നിയിൽ
ചോര പെയ്തു നനഞ്ഞേ പോയ്
ഇനിയുമുണർന്നു പാടണമെന്നുണ്ട്
പക്ഷേ കണ്ഠനാളത്തിൽ
ഗദ്ഗദം വിങ്ങിത്തകർന്നേ പോയ്
അഭിശപ്തജന്മത്തിനു വായ്ക്കരിയിട്ടെന്റെ
ജീവന്റെ ജീവനും കൊണ്ട് പ്രാണനും പോയ്
ഓർമ്മയിൽ, ജീവനിൽ,
പ്രപഞ്ചത്തിലെല്ലാം പരതിയപ്പോൾ
ഇരുൾ വീണ ജീവിത വഴിയിൽ തടഞ്ഞ
വാക്കുകളിതു മാത്രം, ശുഭയാത്ര!
ഇനി വരും നിശകളിൽ
കുളിരിൽ നീ പുതയ്ക്കാതിരിക്കുക
ഇനിയും സ്നേഹിച്ചു കൊതിതീരാതെയണഞ്ഞു പോയ
ഒരാത്മാവു നിന്നെ പൊതിയുന്നതാണത്
ഉഷ്ണമെന്നു നിനച്ചെന്നെ വീശിയകറ്റാതിരിക്കുക
ഗതനൊമ്പരങ്ങളിൽ വെന്തു നീറുന്ന
ഒരാത്മാവിന്റെ നിശ്വാസച്ചൂടാണത്
ദലമർമ്മരങ്ങളിൽ, വനസംഗീതത്തിൽ
വിരസനിമിഷങ്ങളിൽ സമയം ലഭിച്ചാൽ
കാതോർക്കുക
കണ്ണനെ മാടി വിളിക്കുന്ന,
നീയറിയാതെ നിന്റെ കാൽ തട്ടിത്തകർന്ന
എന്റെ ഹൃദയവേണുപാടിത്തീർക്കുന്ന
മംഗളഗാനം കേൾക്കാം
പൊട്ടിത്തകർന്നു പോയ പാഴ്മുളയെങ്കിലും
നീയതിനു ചെവി കൊടുക്കാതെ പോകരുത്
ഒരു ജീവായുസ്സു മുഴുവൻ നിന്നെയോർത്തു പാടിയ
മുളം തണ്ടാണത്
ദുർബ്ബലമെങ്കിലും,
ഈ മുളം തണ്ടിൽ തട്ടിയ കുഞ്ഞു തെന്നലിൽ
എന്നൊക്കെയോ കിതപ്പാറ്റിയ സന്തോഷ സ്മരണകളാൽ
നീയെനിക്കൊരു സ്മാരകം പണിയുക
അധിനിവേശങ്ങളാൽ വീണ്ടും തകർക്കാതെ
അതു നീ സ്വകാര്യമായി സൂക്ഷിക്കുക
ഇനി ഞാൻ പോകട്ടെ...
നിന്നെയോർത്തു നൊന്തു പാടാൻ
ഒരു ജീവിതമുണ്ടായിരുന്നു എന്ന കൃതാർത്ഥതയോടെ...
ഒരു പിൻവിളി പ്രതീക്ഷിക്കാതെ...
വിട നൽകുക പ്രാണനേ...

© കാവാലം ജയകൃഷ്ണൻ

അന്നും ഇന്നും

അന്ന്...
എന്നെക്കാൾ ഞാൻ നിന്റെ അച്ഛനെ സ്നേഹിച്ചതു കൊണ്ട്...
\നിന്നോടുള്ള സ്നേഹം ഞാനെന്റെ നെഞ്ചിൽ കുഴിച്ചു മൂടി...
ഇന്ന്...
വെട്ടേറ്റു മുറിഞ്ഞ ഇടനെഞ്ചിലൂടെ കിനിഞ്ഞിറങ്ങിയ രക്തത്തുള്ളികളോരോന്നിലും
 നിന്റെ രൂപം പ്രതിഫലിക്കുമ്പോൾ,
എനിക്ക് എന്നെ എന്നേ നഷ്ടപ്പെട്ടത് ഞാൻ തിരിച്ചറിയുന്നു...
പണ്ടേ മരിച്ചവന്റെ നിസ്സംഗതയോടെ...

© കാവാലം ജയകൃഷ്ണൻ

ഒസ്യത്ത്

അവസാനം...
ഞാനുറങ്ങുന്നിടത്തൊരു ഭഗവദ്ധ്വജമുയരണം
അവിടെയെന്നും സംഘഗീതം മുഴങ്ങണം
അർത്ഥശൂന്യമായ വിലാപങ്ങളല്ലാതെ
ദേശഭക്തിയുടെ അമരഗീതം തളിർക്കണം
നഷ്ടത്തിന്റെ പരിദേവനങ്ങളില്ലാത്ത
ദുഃഖത്തിന്റെ നെടുവീർപ്പുകളില്ലാത്ത
ആ സർഗ്ഗഭൂമികയിൽ
പുനരുജ്ജീവനത്തിന്റെ ശംഖൊലി മുഴങ്ങണം
രാഷ്ട്രപുനർനിർമ്മിതിക്കായ് ശപഥങ്ങൾ മുഴങ്ങണം
ദിവ്യമാം സ്നേഹത്തിൻ അനശ്വരഗായകനായി
എനിക്കെന്നെന്നും അവിടെ അവശേഷിക്കണം...
അതിനായെന്റെ മനസ്സും, ഞാനലിഞ്ഞു ചേരുന്ന മണ്ണും
സംഘമഹാവൃക്ഷത്തിന്നടിവളമാവട്ടെ...
ഭാരതമക്കളല്ലാതെ...
എനിക്ക് വേറെ അവകാശികളില്ലാത്തതാകുന്നു...

© കാവാലം ജയകൃഷ്ണൻ